Έλα 5 λεπτά αργότερα!

Δεν ήθελα να έρθεις πέντε λεπτά νωρίτερα σε ήθελα απλά να έρθεις.

Ναι είχες αργήσει, εγώ είχα θυμώσει και σου φώναξα. Αλλά αν έπρεπε να διαλέξω θα ήταν να έρθεις όχι να μην σε ξαναδώ .

Το τηλέφωνο μου χτύπησε, μου είπαν ήμουν η τελευταία κλίση, δεν κατάλαβα αμέσως, έπειτα έπρεπε να έρθω σε ένα νοσοκομείο, να σε δω μου είπαν, δεν είπαν όνομα δεν είπαν τίποτα και όμως κατάλαβα ότι ήσουν εσύ. Ένιωσα ξαφνικά μία απώλεια. Δεν πήρα το αυτοκίνητο μου πήρα ταξί, όχι ήθελα να φτάσω με ασφάλεια. Ήξερα πως αν οδηγήσω θα έτρεμαν τα πόδια μου. Φτάνω εκεί, τριγύρω κόσμος να τρέχει πανικόβλητος και εγώ ακίνητη. Έκανε μία ψύχρα και μύριζε μοναξιά. Ρώτησα αμέσως για σένα και μου είπαν θα σας ενημερώσει ο γιατρός, δεν ήθελα αλλά έγινε. Ναι δεν ήσουν πια εκεί. Είχες φύγει, έτρεχες πολύ μου είπαν εκεί με μίσησα. Για μένα έτρεχες εγώ σου θύμωσα και εσύ χάθηκες. Όχι δεν θα το επέλεγα, αν το ήξερα, όχι δεν θα σε έπαιρνα τηλέφωνο να έρθεις γρήγορα, και φυσικά όχι δεν θα με πείραζε να μη  έρθεις και ξανά στην ώρα σου. Γιατί αυτό που νιώθω τώρα είναι χειρότερο από όλα. Νιώθω ότι εγώ πατούσα το γκάζι όσο εσύ ήθελες να πατήσεις φρένο. Αλλά και εσύ δεν έπρεπε να έρθεις με ταχύτητα, γιατί μου έδωσες σημασία. Θα θύμωνα και πάλι θα σε συγχωρούσα, σε είχα συνηθίσει πάντα να αργείς και πλέον δεν μου έκανε εντύπωση και ξέρεις γιατί; Γιατί πάντα ερχόσουν, τώρα πως θα σε συγχωρήσω που δεν θα ξανά έρθεις και πάντα θα αργείς.

Όχι μην έρθεις ξανά πέντε λεπτά νωρίτερα, απλά έλα προσεχτικά!

Είτε είσαι φίλος μου, είτε είσαι η οικογένεια μου ακόμα και αν δεν είσαι τίποτα, δώσε την ευκαιρία, μην χαθείς, απλά έλα αργότερα.

mary anne